You've gotta hope that there's someone for you As strange as you are Who can cope with the things that you do Without trying too hard
Because you can bend the truth until it's suiting you These things that you're wrapping all around you You never know what they will amount to And your life is just going on without you It's the end of the things you know, here we go
You've gotta know that there's more to this world Than what you have seen Because we all have a limited view Of what we can be
As we move along with our blinders on Each one of us feels a little stranded And you can't explain or understand it Each one of us on a different planet And amidst all the to and fro Someone can say hello, here we go
The feeling that someone really gets you It's something that no one should object to It could happen today So I suggest you skip your habit of laying low It's the end of the things you know, here we go
Because someone can say, "Hello You old so and so, here we go"
In première gegaan op 14 apr 2020 St George Church
Session footage from VOCES8's recording of cantata 150 'Nach dir, Herr, verlanget mich' by JS Bach. VOCES8 is recording with the Academy of Ancient Music (Bojan Čičič, leader), directed by Barnaby Smith. The track forms part of the VOCES8's 15th anniversary recording project, 'After Silence', and can be found on all digital music platforms. For more information about the album project, visit https://voces8aftersilence.com Notes by Paul Williamson
Nach dir, Herr, verlanget mich, BWV 150, known only from secondary sources, is probably Bach’s earliest surviving cantata, written while he was organist at the Neue Kirche in Arnstadt (1703–7). The work’s modest scoring reflects the limited musical resources at his disposal; it is also an old- style Protestant cantata, untouched by the reforms of Erdmann Neumeister, who advocated the introduction of madrigalesque poetry, operatic recitatives and da capo arias. BWV 150 takes a more restrained Lutheran approach, setting texts from Scripture (verses from Psalm 25 in movements 2, 4 and 6) alongside interpretative stanzas by an unknown poet (in movements 3, 5 and 7). To understand the Psalms, Luther said, we must consider that David was a prophet, and unless he instructs otherwise, we must take the sacred poetry to refer to Christ. Accordingly, in BWV 150, the Psalmist’s entreaties to the God of the Old Testament find Christian meanings in the exegetical modern verse. Similarly, commenting on Psalm 25:15 (set in movement 6), Luther explains the image of the ‘foot’ being released from the ‘net’ as the redemptive power of God’s grace, delivering the faithful from worldly snares. Valuing sacred music as a divine gift, Luther also compared the harmonious singing of many voices to a ‘heavenly dance’, a point surely recalled by Bach in the final movement of Nach dir, Herr, which takes the form of a chaconne. Nearly two centuries later, Bach’s inviting little dance was famously reborn in the final movement of Brahms’ Fourth Symphony, premiered in October 1885.
Text and Translation
Words: Psalm 25:1–2, 5, 15 (mvts 2, 4, 6); anon. (mvts 3, 5, 7)
1. Sinfonia
2. Chor
Nach dir, Herr, verlanget mich. Mein Gott, ich hoffe auf dich. Laß mich nicht zuschanden werden, daß sich meine Feinde nicht freuen über mich.
Lord, I long for you. My God, I hope in you.
Let me not be put to shame, so that my enemies will not rejoice over me.
3. Arie (Soprano)
Doch bin und bleibe ich vergnügt, Obgleich hier zeitlich toben Kreuz, Sturm und andre Proben, Tod, Höll, und was sich fügt.
Ob Unfall schlägt den treuen Knecht, Recht ist und bleibet ewig Recht.
Yet I am and remain content, although at the moment here may rage
cross, storm and other trials, death, hell, and what is theirs. Though misfortune strike the true servant, right is and remains eternally right.
4. Chor
Leite mich in deiner Wahrheit und lehre mich; denn du bist der Gott, der mir hilft, täglich harre ich dein.
Lead me in your Truth and teach me; for you are the God, who helps me, I await you daily.
5. Terzett (Alto, Tenor, Bass)
Zedern müssen von den Winden Oft viel Ungemach empfinden, Oftmals werden sie verkehrt.
Rat und Tat auf Gott gestellet, Achtet nicht, was widerbellet, Denn sein Wort ganz anders lehrt.
Cedars must, before the winds, often feel much hardship, often they will be destroyed. Place your words and deeds before God,
heed not what howls against you, since his Word teaches otherwise.
6. Chor
Meine Augen sehen stets zu dem Herrn; denn er wird meinen Fuß aus dem Netze ziehen.
My eyes gaze continually at the Lord; for he will draw my foot out of the net.
7. Chor
Meine Tage in den Leiden
Endet Gott dennoch zur Freuden; Christen auf den Dornenwegen Führen Himmels Kraft und Segen. Bleibet Gott mein treuer Schutz, Achte ich nicht Menschentrutz; Christus, der uns steht zur Seiten. Hilft mir täglich sieghaft streiten.
My days in suffering
God will nevertheless end in joy; Christians upon the thorny pathways are led by Heaven’s power and blessing.
If God remains my dearest treasure, I need not heed mankind’s cruelty; Christ, who stands by our side, helps me daily fight to victory.
Academy of Ancient Music
Bojan Čičič, Violin I (Leader)
Davina Clarke, Violin II
Jonathan Byers, Cello
Judith Evans, Double Bass
Ursula Leveaux, Bassoon
Alastair Ross, Organ
William Carter, Theorbo
Vandaag voelde het al lopend door de natuur een beetje als een vroege voorjaarsdag. De zon hielp goed mee. Op weg terug naar huis hoorden we de Zwarte Specht zelfs! Met zijn tot driemaal toe herhaalde mysterieuze oerkreet (roep en zitroep), moet de vogel ook even in verwarring zijn geweest over het jaargetijde.
Astronomisch gezien is het vandaag nog Herfst. Ik zocht de Specht, maar vond hem niet.
Ik zocht het gedicht van Ward Ruyslinck 'Mijn mooi verdriet in de herfst' en vond het wel.
Mijn mooi verdriet in de herfst
Als een schimmel in de schaduw van het reeuwse bos, als een bittere boleet met een scheve kroon verstuif ik op mijn erf onkuisheid en bederf en het eczeem van de dood.
Als een zwarte specht, de dronken drummer in het galmend woud, belijd ik mijn stervensangst en zelfbehoud met norse snavelslagen in het goud der najaarsdagen.
Wat heb ik een mooi verdriet in de herfst, en hoeveel mooier zou het zijn als jij me nu verliet.
The composer and virtuoso Silvius Leopold Weiss is a key figure in the late lute repertoire. His legacy of more than 800 pieces, often grouped in suites or six-movement sonatas, is compared to that of his contemporary J. S. Bach: a German fusion of French and Italian influences.
Heinrich Ignaz Franz Biber (1644-1704)
00:00 Passacaglia in G Minor for solo violin*
Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Sonata No. 1 in G Minor for Violin Solo, BWV 1001 (selection)*
08:33 Adagio
11:45Fugue
Georg Philipp Telemann (1681-1767)
Fantasy No. 1 in B flat Major for Violin Solo, TWV 40: 14*
16:45 Largo
18:56 Allegro
20:43 Grave
22:03 Allegro
Sylvius Leopold Weiss (1686-1750)
23:46 Fantasia in C Minor, SW 9
Sonata in F major SW 1
27:48 Prélude
30:13 Allemande
34:37 Courante
37:46 Sarabande
41:16 Gavotte
43:04 Gigue
Johann Sebastian Bach (1685-1750)
46:50 Ciaccona, from Partita No. 2 in D Minor for Violin Solo, BWV 1004*
Andy, it's me
Haven't seen you in awhile
I wished I talked to you more when you were alive
I thought you were self-assured when you acted shy
Hello, it's me
I really miss you,
I really miss your mind
I haven't heard ideas like that for such a long, long time
I loved to watch you draw and watch you paint
But when I saw you last,
I turned away
When Billy Name was sick and locked up in his room
You asked me for some speed,
I thought it was for you
I'm sorry if I doubted your good heart
Things always seem to end before they start
Hello, it's me,
That was a great gallery show
Your cow wallpaper and your floating silver pillows
I wish I paid more attention when they laughed at you
Hello, it's me
"Pop Goes Pop Artist," the headline said
"Is Shooting a Put-on? Is Warhol Really Dead?"
"You get less time for stealing a car," I remember thinking as I heard my own record in a bar
They really hated you,
Now all that's changed
But I have some resentments that can never be unmade
You hit me where it hurt.
I didn't laugh
Your diaries are not a worthy epitaph
Well now Andy, I guess we've got to go
I wish some way somehow you like this little show
I know this is late in coming but it's the only way I know
Hello, it's me
Goodnight, Andy
Goodbye, Andy
Denkend aan de dood kan ik niet slapen, En niet slapend denk ik aan de dood, En het leven vliedt gelijk het vlood, En elk zijn is tot niet zijn geschapen.
Hoe onmachtig klinkt het schriel ’te wapen’, Waar de levenswil ten strijd mee noodt, Naast der doodsklaroenen schrille stoot, Die de grijsaards oproept met de knapen.
Evenals een vrouw, die eens zich gaf, Baren moet, of ze al dan niet wil baren, Want het kind is groeiende in haar schoot,
Is elk wezen zwanger van de dood, En het voorbestemde doel van ’t paren Is niet minder dan de wieg het graf.
"Slapen, zo vertrouwd maar oh zo vreemd. Zoals eten en drinken is het een eerste levensbehoefte. Een dagelijks wederkerend fenomeen waar je een derde van je leven met behulp van een interne biologische klok aan over geeft. Tijdens de slaap worden je hersenen schoongespoeld waardoor verbindingen tussen hersencellen veranderen en waarbij sommige connecties sterker worden zodat je dingen onthoudt. En niet onbelangrijk, slaap helpt ook om stress en emoties minder hevig te maken. De wetenschap heeft inmiddels al veel ontdekt, maar niet alles en daardoor blijft het ook in het domein van de kunsten een interessant gegeven. De familietentoonstelling Slaap!neemt je vanaf 24 augustus mee in een kleine verkenning naar het grote domein van de slaap en de droom, door de ogen van een vijftigtal beeldend kunstenaars en ontwerpers. Zij laten je het wezenlijke belang en het voorrecht van rust ervaren."
...
Slaap!
24.08.2024 — 05.01.2025
Word wakker en kom slapen bij Kunsthal KAdE in de tentoonstelling Slaap!
Niet gedachten, maar gevoelens verhinderen het inslapen
Als we diep nagedacht hebben, slapen we het gemakkelijkst in en als we niet in slaap kunnen komen, dan is het goed om een boek te nemen of ons met iets bezig te houden waarbij we ingespannen moeten nadenken, bijvoorbeeld een wiskundeboek, dat zal ons helpen om in te slapen; daarentegen niets wat onze diepere interesse heeft, zoals een roman waar veel in staat dat voor onszelf belang heeft. Hierbij komen onze emoties (Duits: Gemütsbewegungen) op en onze emoties zijn het die ons verhinderen om in te slapen.
Als we met een levendig bewogen gemoed in bed liggen, als we onze ziel met iets belast hebben, of als we een bijzondere vreugde in ons gemoed hebben, die nog niet is uitgeleefd, dan zullen we ons zeer vaak in ons bed omdraaien en niet in slaap kunnen komen. Terwijl de gedachten die niet met emoties gepaard gaan, ons vermoeien, zodat we gemakkelijk inslapen, verhindert juist datgene wat ons gemoed sterk beweegt het inslapen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 130 – Jeshu ben pandira – Leipzig, 4 november 1911 (bladzijde 107-108)
Als jullie je gelijkenis in de spiegel zien, scheppen jullie daar behagen in. Maar als jullie je evenbeelden aanschouwen, die ontstaan zijn lang voor jullie geboren werden, die niet sterven en nu nog niet zichtbaar zijn, hoeveel vreugde zullen jullie dan ervaren! Thomasevangelie, Logion 84
Onontdekte orgelwerken van Bach na 320 jaar gespeeld door Ton Koopman
LEIPZIG- Tot nu toe onbekende orgelwerken van Johan Sebastian Bach (1685-1750) zijn na 320 jaar gelinkt aan de componist. Ze werden maandagmiddag gespeeld door Nederlandse organist Ton Koopman, in de Thomaskerk in Leipzig.
De zoektocht naar de oorsprong van de stukken begon toen Peter Wollny, een onderzoeker van de Duitse componist en musicus, in 1992. Hij was bezig met het catalogiseren van Bach-manuscripten in de Koninklijke Bibliotheek van België in Brussel, toen hij twee ongedateerde en ongesigneerde stukken tegenkwam. De stukken dragen de naam: Ciacona in d-klein en Ciacona in g-klein.Het duurde uiteindelijk dertig jaar voordat Wollny de componist van de stukken kon vaststellen. Er wordt aangenomen dat Bach ze al vroeg in zijn carrière componeerde, toen hij als orgeldocent werkte in de stad Arnstadt in Thüringen. Hij zou toen ongeveer 18 jaar oud zijn geweest.
’Grote aanwinst voor organisten’
Volgens de heer Wollny vertoonden de stukken een aantal kenmerken die uniek zijn voor de componist. Er wordt aangenomen dat ze in 1705 zijn opgeschreven door een van Bachs leerlingen, Salomon Günther John.
Ton Koopman mocht de stukken voor het eerst spelen in de Thomaskerk. Dat is ook de plek waar Bach ligt begraven. Hij zei dat de stukken „van zeer hoge kwaliteit” waren en „een grote aanwinst voor hedendaagse organisten zijn, omdat ze ook geschikt zijn voor kleinere orgels”.
Nr. 6 (Violet, Groen en Rood) is een schilderij van de Lets-Amerikaanse expressionistische kunstenaar Mark Rothko uit 1951. Net als Rothko's andere werken uit deze periode bestaat nr. 6 uit grote kleurvlakken, afgebakend door ongelijkmatige, wazige tinten. In 2014 werd het een van de duurste schilderijen ooit geveild.
wo, ah-three, ah-four! Two, ah-three, ah-four! Two, ah-three, ah-four! I really should be saying goodnight. I really shouldn't stay anymore. It's been so long since I held ya. I've forgotten what love is for. I should run on the double I think I'm in trouble, I think I'm in trouble. So come to me darlin' and hold me Let your honey keep you warm Been so long since I held ya I've forgotten what love is for. I should run on the double I think I'm in trouble.
.jpg)
