Vandaag kreeg ik van een dierbare vriendin de volgende waardevolle informatie.
------------Natuur als metafoor------------
"Er zijn inmiddels diverse initiatieven die gebruik maken van de positieve en helende werking van de natuur. Denk aan wandelcoaching, therapeutische tuinen of het uit Japan overgewaaide Shinrin-yoku, bekend als bosbaden. In ‘Tuinieren voor de Geest’ onderzoekt psychiater Sue Stuart Smith hoe tuinieren onze innerlijke wereld beïnvloedt. Ze beschrijft talrijke projecten waarbij tuinieren ingezet wordt als therapeutisch middel. “Tuinieren kan een manier zijn om zorgzame gevoelens te tonen zonder verstrikt te raken in de onvoorspelbaarheid en complexiteit van menselijke relaties.” Ook bomen zijn voor veel mensen een symbool van kracht. “Het is alsof een boom met zijn zwijgende, geruststellende aanwezigheid ons kan accepteren, ook met wat er aan ons schort. Hij zal niet terugdeinzen voor onze eenzaamheid, verdriet of pijn.” Het element 'tijd' komt aan bod. “Alles wat in een tuin gebeurt, gebeurt in slow motion. Bloemen, heesters en bomen groeien kalmpjes, in hun eigen tempo. En zo is het met mensen ook. Herstellen van een ernstig trauma kost gewoon veel tijd.” Zo vervullen de processen in de natuur en in de tuin een belangrijke metaforische functie die mensen kan helpen bij hun herstel."
In mijn leven krijgt bovenstaande al langer plek, gewoon omdat ik voel dat ik het nodig heb en dat het me goed doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten