Bladluis

Uitkijken naar het voorjaar en de zomer, ik doe er aan mee, niet in de laatste plaats omdat de tuin in deze seizoenen weer hemelse proporties aanneemt. Met wat inspanning en zorg wordt alles groen, ontluiken de bloemen én wordt gestart met het lokken van de graag geziene gasten: Bijen, hommels en vlinders! Maar daarvoor moet de boel wel eerst in bloei!

En dan gebeurt helaas dat wat je liever niet wilt. De luizenoorlog breekt uit. 

Het lijkt dit jaar vele malen erger dan voorgaande jaren, al hield ik het nooit helemaal luisvrij. Alle middelen bij het biologisch bestrijden van luizen zijn door mij beproefd. Eén jaar heb ik zelfs serieus geïnvesteerd in de aanschaf van larven van het lieveheersbeestje. Daar zijn bedrijven voor! Zowel de larven als de volwassen lieveheersbeestjes zijn erg effectief in het bestrijden van bladluizen. Dat leerde ik dat jaar. Uit het boekje.

In klein gevouwen, kartonnen huisjes met klapdeurtjes, die opgehangen moeten worden in planten en struiken, kreeg ik mijn rekruten aangeleverd. Het werd geen succes. 

De paar larven die ik na ontvangst van het pakket kon waarnemen met het blote oog, bleken al binnen een paar uur na vrijlating de benen te hebben genomen. Ondanks de vage commerciële beloften, moest ik toch weer uitwijken naar grootmoeders middeltjes: Mengsels van water, afwasmiddel, azijn en/of olie waarmee de planten besproeid moeten worden. Dagelijks, meermalen. Geen pretje.

Dit jaar hebben de luizen zich zo lustig weten voort te planten, dat er geen redden meer aan is. Mijn hele tuin moet eigenlijk met een hijswerktuig door een machinist en aanpikkelateur worden opgehesen en in een mega afwasbak vol Dreft-sop worden geplaatst om daarin vervolgens enkele dagen te weken. 

 

Ik heb het maar opgegeven. Doen door niet doen, met de voorzichtige hoop dat mijn tuinvogels luizen lusten. 

Dat doen door niet doen, heeft in dit geval toch nog iets opgeleverd, blijkt nu. Luizen kennen genade, noch het interbellum, maar geheel volgens natuurlijk verloop, lijkt in mijn tuin een leger op te rukken van lieveheersbeestjes dat me bijstaat in de strijd tegen luis. 

En ik help mee, door als een generaal der strijdkrachten, ieder verdwaald larfje dat ik tegenkom - vechter aan het luizenfront - strategisch te positioneren op een tak die er om vraagt. 

 

Ik kan nog geen melding maken van een recent getekend vredesbestand, maar een gegeven is, dat ik nog nooit zoveel lieveheersbeestjes en larfjes in mijn tuin heb geteld.

16 juni 2025, Hedy