zondag 31 augustus 2025
Lyle Lovett - North Dakota
zaterdag 30 augustus 2025
Het Binnenveld - I
Het BinnenveldOnze voeten rollen over nieuwe
aarde en vormen bochten langs
de Grebbe en de oude Kromme Eem.Vogels vloeien over met het water,
of beklimmen kloek een straffe wind.
Wij nemen alle treden van de torenen turen over drachtig landschap.
Geen verlangens, het wordt stil.
Gewoon maar kijken wat er komt.
Een torenvalk bidt voor het eten en
aan de oeverwal staren de vissers
naar hun uitgeworpen lijnen.Een meeuw erboven krijst en dansten fietsers gakken als wilde ganzen
in V-linies over het pad naar Huis.
29 augustus, Hedy
29 augustus 2025, Hedy
Het Binnenveld - II
"De ijsvogel symboliseert vrede, rust en harmonie door zijn kalme, geduldige gedrag, en ook doorzettingsvermogen en vertrouwen in een goede afloop. De heldere, blauwe en oranje kleuren staan voor hoop, positiviteit en de verbinding tussen hemel en aarde. Bovendien kan de ijsvogel geluk, voorspoed en een nieuw begin betekenen, of een boodschapper tussen de spirituele en fysieke wereld zijn."
Natuurlijk hoopte ik al langer op het spotten van de IJsvogel, maar vandaag verwachtte ik 'm echt niet. Blijkbaar was het er toch de tijd voor en bevond ik me op het juiste moment op de juiste plek. Het vogeltje laat zich niet graag zien, maar in de rietkraag trok een juweel-blauwe vlek mijn aandacht. Iets dat zelfs op grotere afstand zich duidelijk onderscheidde van het riet. Het bleek de rug van de IJsvogel. Ik heb in rust van zijn positie mogen genieten. Helaas sloeg het kleine vissertje alsnog op de vlucht toen twee te luidruchtige kanoërs passeerden.
De afstand en flinke windkracht (de camera werd bijkans uit mijn handen geblazen) bleken bij thuiskomst wel de spelbrekers te zijn geweest in mijn streven naar scherpe beelden. Hoe dan ook, een lang gewenste ontmoeting die eindelijk vorm krijgt, mag niet ontbreken op mijn blog. Mijn eerste IJsvogel!
Bewegende Beelden
Binnenveldese Hooilanden I
Het Binnenveld
Het Binnenveld, het laaggelegen gebied tussen Veluwe en Utrechtse Heuvelrug, vindt zijn ontstaan in de laatste ijstijd. Tot in de late middeleeuwen was het een bijzonder nat en ontoegankelijk gebied waarin de riviertjes De Grebbe en de Kromme Eem stroomden.
Tussen 1473 en 1481 werd de Grift gegraven onder leiding van de Stichtse (=Utrecht) Bisschop David van Bourgondië om het gebied te ontginnen en voor de turfwinning. Het gebied aan weerszijden van de Grift werd langzamerhand toegankelijker en kreeg een functie als hooiland voor de boeren die hun bedrijf op iets hoger gelegen gronden hadden liggen. De natte hooilanden bevatten veel bijzondere planten en dieren, o.a. verschillende orchideeën, de moerasparelmoervlinder, de modderkruiper, diverse water- en weidevogels, enz.
Ontwatering en bemesting
Na de Tweede Wereldoorlog heeft verdere ontginning en ontwatering plaatsgevonden en intensivering van het gebruik als hooi- en weideland. Naast de ontwatering zorgde de bemesting voor een hogere opbrengst voor de boer. De logische consequentie volgde: een grote teruggang in biodiversiteit.
Nu is de tijd aangebroken om in samenwerking met Staatsbosbeheer en de Coöperatie Binnenveldse Hooilanden nieuwe natuur te maken door de situatie van vóór 1950 terug te laten keren langs de oostkant van de Grift. Het nu gevormde gebied van 280 hectare Binnenveldse Hooilanden neemt in zich op de al bestaande natuurterreinen: Bennekomse Meent en Bennekomse Hooilanden. Een deel is een Natura 2000 gebied.
Afgraving van de voedselrijke toplaag en tegelijk een waterstand op de hoogte van het maaiveld zorgen voor verarming van de bodem en verrijking van de biodiversiteit. De aanvoer van basisch kwelwater vanuit de Veluwe zal mede zorgdragen voor een rijke natuur. Drie hoofdtypen natuur zullen te onderscheiden zijn: dotterbleomhooiland, blauwgrasland en trilveen.
Natuurontwikkeling
Blauwgrasland is al wel te vinden in het Binnenveld, in de Bennekomse Meent (Natura 2000). Ondanks de kleine omvang is het een van de beste en grootste blauwgraslandgebieden van heel Nederland. In het plan staan diverse maatregelen om meer blauwgrasland, dotterbloemhooiland en veldrus-schraalland te krijgen, ofwel nat hooiland tjokvol prachtig bloeiende planten, vogels, vlinders en sprinkhanen. In de zomer kun je het blauwgrasland vooral herkennen aan de paarse bloemen van de Spaanse Ruiter. Volgens sommigen is de naam blauwgrasland afgeleid van de blauwe gloed van Blauwe en Zwarte Zegge.
Kaart: Geelkercken, 1651 (links is zuid en rechts is noord)
Bron tekst: mooi binnenveld.nl
Link Bron: https://mooibinnenveld.nl/binnenveldse-hooilanden/
Mazzy Star - Fade Into You
I wanna take the breath that's true
I look to you and I see nothing
I look to you to see the truth
You live your life, you go in shadows
You'll come apart and you'll go blind
Some kind of night into your darkness
Colors your eyes with what's not there
Fade into you
Strange you never knew
Fade into you
I think it's strange you never knew
A stranger light comes on slowly
A stranger's heart without a home
You put your hands into your head
And then its smiles cover your heart
Fade into you
Strange you never knew
Fade into you
I think it's strange you never knew
Fade into you
Strange you never knew
Fade into you
I think it's strange you never knew
I think it's strange you never knew
'Planetary Commons'
donderdag 28 augustus 2025
Een dag later, de populatie lijkt vrijwel verdwenen
Nog slechts een enkeling te zien ...
De winter biedt voor de vlinderaar uitkomst als het om de Sleedoornpage gaat met het vinden van eitjes in de Sleedoorn. Deze vlinder overleeft namelijk als eitje. Deze worden door de vrouwtjes uiterst behoedzaam en onder voorwaarden gelegd in de oksels van takken van de Sleedoorn.
Sleedoornpage, eitjes in de winter
Bron : Nature Today
https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=24936
"Als je er oog voor krijgt, zijn de eitjes van de sleedoornpage goed te vinden. Om een beeld te krijgen van de plaatsen waar de sleedoornpage voorkomt, kun je de eitjes die in de struiken aanwezig zijn tellen. Al jarenlang gaan vlinderliefhebbers in de winter op pad om eitjes te vinden. Die zijn niet groot, zo’n anderhalve millimeter, maar ze zijn door hun kleur, vorm en de plek waar ze worden gelegd wel te vinden.
De eitjes zijn piepklein (Bron: Kars Veling)Het eitje is een wit, iets afgeplat bolletje met wat reliëf. Zoek vooral op jonge takken tussen 50 en 170 centimeter van de grond. Meestal markeren de vrijwilligers de gevonden eitjes met een touwtje: zo zijn ze gemakkelijk terug te vinden en is het voor beheerders duidelijk welke takken ze niet moeten snoeien."
