Ze kwam van ver om me te zien en brak even in in mijn tijd.
Ik zat bewegingloos in het gras, vertroost met de gedachte
dat ze allemaal net als ik een eigen plek innemen.
Ik hoef ze alleen maar dichtbij te verbeelden, want ze zijn er, net als ik.
Adem in, adem uit, bijeen met mijn droomvogel en straks weer weg.
Zij net zo roerloos als ik.
11 augustus 2024, Hedy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten