Alles is zoals je het beoordeelt en dat heb je zelf in de hand.
Hef dan wanneer je het verkiest dat oordeel op.
Dan is het alsof je een kaap gerond hebt:
windstilte, alles rustig eindeloze baai.
Marcus Aurelius
"Marcus Aurelius werd door velen gezien als een toonbeeld van een rechtvaardig en menselijk heerser, die de voorchristelijke Stoïcijnse deugden van Rome belichaamde. Het stoïcijnse werk 'Ta eis heauton' van Marcus Aurelius, geschreven in het Grieks tijdens een veldtocht tussen 170 en 180, wordt nog steeds als literair monument vereerd voor de filosofie van dienst en plicht. Het beschrijft hoe men te midden van een conflict zijn gemoedsrust moet vinden en kan behouden door het volgen van de natuur als een bron van begeleiding en inspiratie."
"Bijen, hommels en vlinders hebben te weinig natuur om zich heen om te overleven. Uit recent, in Science gepubliceerd, onderzoek onder leiding van een onderzoeksteam van Wageningen University & Research blijkt dat deze insecten veel meer ruimte nodig hebben om te herstellen dan nu in EU-richtlijnen is vastgelegd. Ook blijkt de kwaliteit van die ruimte belangrijk om mee te nemen.
Insecten leveren een bijdrage aan ecosysteemdiensten vanwege de bestuiving van allerlei gewassen, maar de populaties gaan al jarenlang achteruit. Uit nieuw onderzoek blijkt het beter beheren van de overgebleven natuurlijke landschapselementen in het agrarisch landschap, zoals hagen en bloemrijke bermen, onvoldoende effectief. Om de achteruitgang van bestuivers tegen te gaan moet er in Nederland vooral meer natuurlijk leefgebied bij komen. De EU-biodiversiteitsstrategie heeft daartoe als doel om agrarische landschappen voor 2030 voor 10 procent te vullen met natuurlijke landschapselementen. Dit blijkt aan de magere kant te zijn, want onderzoek onder leiding van Gabriella Bishop, gebaseerd op 59 studies wereldwijd, laat zien dat bijen, hommels en vlinders tussen de 16 en 37 procent leefgebied in een landschap nodig hebben voor effectieve bescherming."
Straathoek waar zij niet staat, fietser die haar rug leent, ademloze stilte van haar telefoon. Zij verschijnt mij in het missen. Zoeklichten richt ik op de buitenkant.
Geef op. Laat gaan.
Binnen hangt zij met heel haar gewicht in mijn voeten, klauwen haar vingers om mijn slokdarm. Strak achter mijn wangen spant zij een breiwerkje van ijzerdraad.
Anna Enquist
Uit: De tussentijd, De Arbeiderspers, 2004
Chor und Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks
Das Requiem d-Moll KV 626 von Wolfgang Amadeus Mozart, gesungen vom Chor des Bayerischen Rundfunks und dem Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks unter der Leitung von Mariss Jansons. Live aufgenommen im Jahr 2017. Weitere Mitwirkende sind Genia Kühmeier, Elisabeth Kulmann, Mark Padmore und Adam Plachetka. Eine Produktion von BR-KLASSIK.
Wolfgang Amadeus Mozart - "Requiem" d-Moll KV 626
I. Dies irae, Allegro assai
II. Tuba mirum, Andante
III. Rex tremendae
IV. Recordare
V. Confutatis, Andante
VI. Lacrimosa
Genia Kühmeier, Sopran
Elisabeth Kulmann, Alt
Mark Padmore, Tenor
Adam Plachetka, Bass
Chor des Bayerischen Rundfunks
Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks
Dirigent: Mariss Jansons
00:00- Début du concert
01:19 - I. Introïtus
02:00- Requiem
05:46 - II. Kyrie
08:13 - III. Sequentia. Dies Irae
10:09 - Tuba mirum
13:29 - Rex tremendae
15:31 - Recordare
20:27 - Confutatis
22:49 - Lacrimosa
25:52 - IV. Offertorium Domine Jesu Hostias
32:52 - V. Sanctus
34:30 - VI. Benedictus
38:52 - VII. Agnus Dei
41:45 - VIII. Communio - Lux Aeterna
Het gaat erg slecht met de egel in Nederland. Het aantal egels gaat genadeloos achteruit en is in 30 jaar tijd gehalveerd. Ze raken uitgehongerd, vergiftigd of worden overreden.
Maak van je tuin een veilige plek voor egels met het gratis egelhuispakket. Bouw je eigen egelhuisje en krijg praktische tips om de egels in jouw tuin te helpen!
Een andere naam voor de Atalanta is de 'admiraalsvlinder', een verwijzing naar de strepen op zijn vleugels die doen denken aan de mouwen van een marine-uniform.
Op de achterkant van de achtervleugels is soms het getal 81 of 18 te lezen, wat hem ook wel de bijnaam 'Nummervlinder' oplevert.
Liever geef ik de Atalanta de naam van 'Oneindigheidvlinder,' gelet op het wiskundige symbool(∞) op zijn vleugels.
The Wood Nymph, Op. 15 · Gothenburg Symphony Orchestra · Santtu-Matias Rouvali
Sibelius - The Wood Nymph
Released on: 2024-01-19
Conductor: Santtu-Matias Rouvali
Orchestra: Gothenburg Symphony Orchestra
Composer: Jean Sibelius
Viktor Rydberg, "Skogsrået" ("The Wood Nymph"),
The Wood Nymph (Finnish: Skogsrået) Op. 15, a musical interpretation of a poem by Swedish writer Viktor Rydberg. Sibelius admired Rydberg's work and often set his poetry to music.
Men moet de dingen de eigen stille ongestoorde ontwikkeling laten, dat diep van binnen komt en door niets gedwongen of versneld kan worden.
Alles in het leven is groei en vormt zich, rijpt, zoals de boom die zijn sapstroom niet stuwt, die rustig in de lentestormen staat zonder de angst dat er straks geen zomer zal komen.
Die zomer komt toch! Maar slechts voor de geduldigen die leven alsof de eeuwigheid voor hen ligt, zorgeloos, stil en wijds…
Men moet geduld hebben met onopgeloste zaken in het hart en proberen de vragen zelf lief te hebben, als gesloten kamers en als boeken die in een zeer vreemde taal geschreven zijn.
Het gaat er om alles te leven. Als je de vragen leeft, leef je misschien langzaam maar zeker zonder het te merken op een goede dag het antwoord in.
Zo kalm als op een vlot van helderheid en rust, gelegen op mijn rug dreef ik de ochtend in, het ochtendlicht, land, lucht en water waren één en zonder dat er van hun eigenheid maar iets verloren ging.
M. Vasalis
Verzamelde gedichten Publisher: Van Oorschot, Amsterdam
Hush, a wild violet, hush, a band of gold Hush, you're in a story I heard somebody told Tear the promise from my heart, tear my heart today You have found another, oh baby, I must go away
So hang down your head for sorrow, hang down your head for me Hang down your head tomorrow, hang down your head Marie
Hush, my love, the rain now, hush, my love was so true Hush, my love, a train now, well, it takes me away from you
So hang down your head for sorrow, hang down your head for me Hang down your head, hang down your head, hang down your head, Marie
So hang down your head for sorrow, hang down your head for me And hang down your head, hang down your head, hang down your head, Marie
Het bronzen beeld toont een eenzame man midden in zijn pas, met zijn armen langs zijn zij. Het werk wordt beschreven als "zowel een nederig beeld van een gewone man als een krachtig symbool van menselijkheid ". Giacometti zou "het natuurlijke evenwicht van de pas" hebben beschouwd als een symbool van "de levenskracht van de mens".
Mijn lief, wees alsjeblieft heel lief voor mij, nu God mij denkelijk heeft uitgewist. Mijn lief, blijf alsjeblieft heel dicht bij mij. Misschien word ik door God gemist.
Mijn lief, vertrouw ook nu op mij. Ik ben niet weg, God ademt mij. Mijn lief, wees alsjeblieft heel lief voor mij. Misschien heeft God Zich in mijn dood vergist.
Joost Zwagerman
(in het een na laatste gedicht van zijn bundel 'Wakend over God'
"Vlinders worden aangetrokken tot bloedende bomen, omdat ze zich voeden met het sap dat uit de wonden van de boom komt. Bloeden bij een boom, of het nu door schade of snoei komt, zorgt voor een ontsnapping van suikers, mineralen en water, wat een waardevolle voedselbron vormt voor veel insecten, waaronder vlinders en hoornaars. Dit fenomeen, ook wel het "bloeden" van de boom genoemd, is een gevolg van de worteldruk die het sap naar buiten duwt door de snoeiwond of andere beschadigingen."
Dido and Aeneas is een kameropera van Henry Purcell. De eerste bekende opvoering was in 1688. Het is een bekend werk, dat ook in het buitenland, zowel door professionele musici als amateurs graag wordt uitgevoerd.
Tegenwoordig wordt onder 'opera' meestal een muziekstuk met zang verstaan, zonder gesproken tekst. Vandaar dat Dido and Aeneas ten onrechte Purcells enige opera wordt genoemd. Het stuk is echter een kamer-opera, die rond 50 minuten duurt. In de tweede helft van de 17e eeuw ontstond in Engeland de semi-opera, die mede voortvloeide uit het genre van de Masque. Na Dido and Aeneas componeerde Purcell vijf van dergelijke semi-opera's, waarin de invloed van de Engelse masque duidelijk aanwezig is.
Purcell schreef zijn Dido vermoedelijk in samenwerking met de balletleraar Josias Priest, wiens vrouw in Chelsea een Boarding School for Young Gentlewomen had gesticht; dat zou verklaren waarom de opera nauwelijks mannenrollen bevat en veel dansen — behalve Aeneas werden alle rollen door de leerlingen gezongen. Het libretto nam Nahum Tatenam voor zijn rekening, die later poet laureatezou worden en met wie Purcell vaker samenwerkte, ofschoon hij diens teksten om metrische redenen geregeld aanpaste. Tate bewerkte een van zijn eigen stukken, Brutus of Alba, uit 1678.
Dido and Aeneas wordt vaak als Purcells meesterwerk beschouwd, en de sterfscène van Dido met de aria When I am Laid in Earth (Dido's Lament), is een klassieke aria uit het barokrepertoire. De sombere melodie is op de tekst afgestemd, zoals gebruikelijk in barokopera's. Purcell maakt hierbij gebruik van een Lamento bas (chromatisch dalende geharmoniseerde baslijn) die de dood symboliseert.
Het verhaal is losjes gebaseerd op het epos Aeneis van Vergilius.
Aeneas, die Troje is ontvlucht, arriveert in Carthago, waar koningin Dido hem op haar paleis ontvangt. Zij vat amoureuze gevoelens op voor de held, en wordt daarbij aangemoedigd door haar zus en dienares Belinda.
Een tovenares met een gevolg van heksen die de koningin haten omdat het haar goed gaat, zweert om haar geluk te verstoren: zij wekken een grote storm op, zodat Aeneas - die, na de nacht met Dido te hebben doorgebracht, nu in het veld op jacht is en zojuist een monster heeft gedood - van de troep wordt afgezonderd, terwijl Dido en haar gevolg terug naar de stad vluchten. Een vertrouwde elf van de hoofd-tovenares, vermomd als de god Mercurius, spoort Aeneas aan naar Italië te vertrekken: Jupiter zou hem dat bevelen. Aeneas is immers op weg om een nieuwe stad te stichten: Rome! Met immense tegenzin en wroeging aanvaardt Aeneas deze opdracht. De tovenaressen zingen een overwinningskoor, gevolgd door een dans (waarvan de muziek verloren is gegaan).
Aeneas' matrozen brengen alles in gereedheid om te vertrekken, tot grote vreugde van de boosaardige tovenares en de heksen. Wanneer Aeneas in tranen afscheid wil nemen van Dido, beschuldigt zij hem van schijnheiligheid. Ten langen leste besluit Aeneas, tegen het vermeende goddelijke bevel in, alsnog in Carthago te blijven, maar Dido stuurt hem kordaat de laan uit. Dido sterft van verdriet, maar of zij al dan niet zelfmoord pleegt, blijft in het ongewisse. Cupido's dalen neder en strooien rozen op haar graf.
Bron: Wiki / Price, Curtis, Dido and Aeneas, Norton Critical Scores, New York & London, 1986.
September, de laatste vlinderweken breken aan, en dat vraagt om oplettendheid tijdens de wandelingen met Emma voor het spotten van die enkele vlieger die zich laat zien. De dagen waarop de zon het op momenten weet te winnen van de bewolking, vliegen ze nog.
En dat bleek vandaag maar weer toen we in het veld nog een Kleine parelmoervlinder (Issoria Lathonia) mochten spotten tussen de op dit moment nog talrijk vliegende Kleine vuurvlindertjes.
Altijd een goed moment als een van mijn favorieten zich nog laat zien.Deze parelmoer die op korte afstand voor onze voeten landde op het pad, heeft slijtagevlekken opgelopen in het leven, maar vliegt nog. Misschien wel een laatste levensdag, want er wordt voor morgen veel regen verwacht.
Ik heb me afgevraagd of deze vlinder mogelijk eitjes afzet in de strooisellaag van het droge grasland (zie bewegende beelden). Ik kan het me moeilijk voorstellen, omdat ik in de nabijheid van de landingsplekken geen akkerviooltjes zie staan (de waardplant van deze schone vlieger).
De soort overwintert als half-volgroeide rups onder in de vegetatie. De verpopping vindt plaats aan een stengel of aan de onderkant van een blad in een los spinsel vlak boven de grond (Vlinderstichting bron)
