De akker geeft een toegift na het slotakkoord
nog niet gehinderd door het doffe drukken van de herfst.
Ik schenk mijn bijval aan de onversaagden in het veld
temidden van verlies van groen en tonen van verwelking.
Er wordt geen traan gelaten.
Op desolate grond ernaast is nu de snijmais al gerooid.
Alleen de stoppels staan nog in 't gelid en met de sjofele
gewas-restanten herinneren zij aan een wuivend veld
waarin jonge tapuiten driest hun uitkijkposten vonden.
6 september 2025, Hedy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten