Men moet de dingen de eigen stille
ongestoorde ontwikkeling laten,
dat diep van binnen komt
en door niets gedwongen of versneld kan worden.
Alles in het leven is groei en vormt zich,
rijpt, zoals de boom die zijn sapstroom niet stuwt,
die rustig in de lentestormen staat
zonder de angst dat er straks geen zomer zal komen.
Die zomer komt toch!
Maar slechts voor de geduldigen
die leven alsof de eeuwigheid voor hen ligt,
zorgeloos, stil en wijds…
Men moet geduld hebben
met onopgeloste zaken in het hart
en proberen de vragen zelf lief te hebben,
als gesloten kamers en als boeken
die in een zeer vreemde taal geschreven zijn.
Het gaat er om alles te leven.
Als je de vragen leeft,
leef je misschien langzaam maar zeker
zonder het te merken
op een goede dag het antwoord in.
Rainer Maria Rilke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten