vrijdag 12 juli 2024

Van Vleugelslag naar Samsara


Dit schrijfsel gaat over een Distelvlinder die me tot 'samsara' bracht, waar ik natuurlijk al lang in zit. 

Gisteren scheen de zon zonder voorbehoud. De zomer had genoeg van een kwakkel-stand en brak door, met vlinders in zijn kielzog. Ook zij durfden het aan. Vliegen en stralen. In volle aanwezigheid, in ieder geval in mijn tuin. 

De vlinderstruik telde zomaar een vijftiental vlinders tegelijk in ieder hier-en-nu-moment. Onder hen een zichtbaar, net uitgebrachte Distelvlinder die mijn zintuigen prikkelde. Puntgaaf, volop genietend van zon en vrijheid. Ik vulde in dat de fase van het ontpoppen nog maar kortgeleden door de vlinder was afgeschud, na een donkere en eenzame periode in de cocon. 

Ik meende tevens dat de rups moet hebben ervaren dat dát wat hij was, hij niet meer wilde zijn en dat een ingeschapen drive hem heeft aangezet tot het losmaken van de gebondenheid, zijn gevangenschap. Alles voor een nieuwe ervaring. 

De rups en vlinder als samsārī, met aan die vorm klevende momenten van begeerte, verwarring en irritatie. De vraag ligt natuurlijk voor in hoeverre de rups en vlinder zich hiervan mentaal bewust zijn en in hoeverre zij zich identificeren met alle ervaringen die ze opdoen. Vandaag regent het pijpenstelen. Niet bepaald vlinderweer. Na de ontworsteling van de rups uit zijn cocon, volgt een nieuwe worsteling in het bestaan. 

Ik trek een parallel naar ons eigen bestaan. We willen onszelf in de cirkelgang van het leven menselijkerwijs steeds weer vrijmaken van alles wat we niet willen zijn en ervaren. In het geval van de vlinder, weg van tegenwind en regen en misschien wel meer. Kortom, we willen het aan het bestaan inherente lijden bij voorkeur uitbannen en sluiten onszelf daarmee op in het proces van 'onophoudelijk worden en wensen'. Een vruchteloos streven. Waar ligt de oplossing?


Het regent, het regent, 

mijn vleugels worden nat

Vloog gisteren nog een cirkel hier

genoot van zon en had plezier

maar schuil na dit geluksmoment

weer onder een donker blad.  


 

11 en 12 juli 2024, Hedy 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten