Geen ideaal fotografeer-weer door de hoge luchtvochtigheid vandaag, maar deze kans wilde ik niet voorbij laten gaan. Zondagmiddag 13 juli, een uurtje terug naar het veld voor een paar betere shots. Zonder viervoetertje dit keer, om zelf de vrije hand te hebben.
De Grauwe Klauwier, het mannetje en vrouwtje, zouden ze nog thuis geven?
Zouden ze zich nog willen laten zien, voordat de reis naar Zuid Afrika wordt ingezet? Wellicht zijn ze nog druk met hun nestgeluk in ons lage land. De extra 'site visit' kan me wat meer duidelijkheid geven.
Hun aanstaande reis tart alle verbeelding. Alleen daarom al wil ik nogmaals bekijken.
Hoeveel gevaar trotseren ze? Hoeveel rustpauzes nemen ze? Vliegen ze samen om elkaar aan te moedigen en te steunen? Veel vragen lussen door mijn hoofd. Ik deed een zoekslag en vond iets interessants op de site van Nature Today (zie linkje) met alvast eerste antwoorden op mijn vragen.
Na het lezen van het artikeltje voelde ik alleen maar meer behoefte tot het maken van een buiging voor trekvogels in het algemeen en de Grauwe Klauwier in het bijzonder. Hun prestaties zijn onvergelijkelijk.
"In 2012 vond een zenderonderzoek plaats dat in het teken stond van de trek van de Klauwier. Dat jaar is door Vogelbescherming Nederland en SOVON Vogelonderzoek Nederland uitgeroepen tot het ‘Jaar van de klauwieren’. Samen met Stichting Bargerveen, die al twintig jaar onderzoek doet aan de Grauwe klauwier, probeerden ze de kennis over deze soort en over de Klapekster te vergroten om deze zeldzame vogelsoorten beter te kunnen beschermen."
https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=15212
Geen opmerkingen:
Een reactie posten