Voor zover ik het goed herinner, heeft deze kleine, vurige schoonheid nooit eerder mijn tuin zo uitgebreid bezocht. Je verwacht het vlindertje dan ook eerder op schrale gronden, waarop bloeiende bloemen te vinden zijn. In de natuur, op die plekken zie ik 'm wel met enige regelmaat. Maar zeker niet met de kans op uitvoerige observatie van zijn bevalligheid, zoals vanmiddag in de tuin.
Het Koninginnenkruid bloeit dit jaar goed in één van de tuinborders. En dat terwijl ik dacht dat de plant de winter niet had overleefd. Met het verwijderen van de dode takken in het heel vroege voorjaar, bleef nog maar weinig over van iets wat op een plant zou moeten lijken. En nu geniet ik toch van meerdere zachtroze bloemen, waarop bijen en vlinders zich voeden.
De nectar ervan schijnt smakelijk genoeg te zijn voor deze pionier. De Kleine vuurvlinder bleef verdacht lang proeven en verliet eerst daarna tipsy de tuin. En ik haal mijn hart op aan dit soort bezoekjes.
Bewegend Beeld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten