"Wie zich de moeite getroost een
boek over inlandse wildsoorten
door te nemen, weet allicht dat een
ree niet het jong van een hert is
en ook nooit een hert zal worden,
hoeveel het ook te eten krijgt.
Nochtans verrast het ons telkens
weer hoeveel mensen, zelfs jagers,
de grootte van een ree overschat
ten. Een volwassen ree is niet gro
ter dan een flinke herdershond,
met zijn schofthoogte van zowat
zeventig centimeter en zijn hon-
derdtwintig centimeter lichaams
lengte. Maar vooral het lichaams
gewicht wordt dikwijls overschat."
Bovengenoemd geestig stukje tekst kwam ik tegen tijdens mijn zoektocht met als doel te kunnen bepalen of ik vanmiddag oog in oog had gestaan met een reebok of reegeit.
En hoe zat het nou ook al weer met het gewei van de bok?
Ik zal er geen doekjes om winden, ook ik heb lang gedacht en volgehouden bij het zien van een ree, dat ik een hert spotte. Een vroegere liefde, een partner die de jacht beoefende, heeft me destijds uit mijn wereld van onwetendheid getrokken en niet alléén met enkele verplichte lesjes over wild.
Bij dat lesje over reeën en herten bleef het overigens niet, want ook verschillende soorten (water)vogels kwamen aan bod. Onderwerpen waarbij ik in die tijd nog niet mijn volle aandacht en prioriteit had liggen, maar van de leerstof is zeker iets blijven hangen.
Dat terzijde.
Wel voelde ik in die tijd een overduidelijke aversie tegen plezierjacht en dat is nooit anders geweest. Mijn argumenten richting dezelfde partner over de oneerlijke strijd bij uitoefening van plezierjacht en de respectloosheid naar dieren die in vrijheid leven dat eruit spreekt, bleken tegen dovemansoren gesproken.
Telkens als ik tijdens een wandeling een ree spot, vraag ik me ten diepste af hoe een mens moedwillig zo'n prachtig, gevoelig dier kan doden. Helemaal als je beseft dat de plezierjacht niet noodzakelijk is voor voedselvoorziening om te kunnen overleven. Ook vanmiddag - oog in oog met - zoals later aan de keukentafel bleek die prachtige reebok - gulpte de walging voor plezierjacht weer op. Een voor de dieren positieve uitkomst op deze ethische discussie zal mijns inziens helaas nog lang op zich laten wachten. De jachtgeweren blijken immers vooral in bezit van 'bevoorrechten' en 'welgestelden' op deze aarde. Zij die ook de dienst uitmaken in mensen- en dierenland.
Welnu, terug naar mijn beginvraag, de zoekactie over de bok en de geit. Ik kwam daarbij het volgend interessant stukje tekst tegen. Leuk om te lezen voordat het beeldmateriaal volgt van mijn innige ontmoeting met de reebok vanmiddag.
https://www.onzenatuur.be/artikel/wat-je-nog-niet-wist-over-het-gewei-van-het-ree
22 maart 2025, Hedy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten