De fontein van vogel-romatiek in eigen tuin kent dit voorjaar letterlijk geen grenzen.
Gisteravond in de schemer liet het duo zich al even zien. Maar als de zon in de middag heerlijk schijnt, is sprake van een explosie van kleur en liefde op grote hoogte. Het dorpspaar heeft zich klaarblijkelijk ergens uit de matrix van gaas bevrijd.
Ik weet hoegenaamd niets van Pauwen, behalve dat ze garant staan voor kleur en schoonheid. En het is deze schoonheid die bij mij de gedachte oproept dat het opnieuw onderzoeken van validiteit van Darwin's wetten misschien nog eens tot verrassende uitkomsten kan leiden.
Dit tweetal mag in ieder geval tot de survivals en fittest worden gerekend. Zelfs de landing op het hoge dak verliep moeiteloos. Van mij mogen zij nog wel even blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten