Ze bestaan. Engelen. Ik heb het voorrecht met enkelen bevriend te mogen zijn in mijn leven. Eén engel stuurt me met regelmaat brievenpost. Handgeschreven brieven met persoonlijke bijlagen. Kleine cadeautjes waarmee zij mijn hart weet te raken en van mijn dag een dans maakt.
Vandaag, geheel onverwacht - want geen hoogtijdag - bezorgde de dorpsbode zo'n brief. Het handschrift van de engel werd direct herkend: Gracieus, regelmatig, solide met een vleugje chic. Zo leerden we vroeger schrijven. Letters, zwierend balancerend op rechte lijnen.
Het ontvangen van persoonlijke brievenpost mag zeker nu, uitzonderlijk gevonden worden. Wie schrijft er nog? Welke vrienden sturen elkaar nog trouw over en weer handgeschreven brieven in dit AI-tijdperk?
Ik bewaar alle in vreugde ontvangen stukken, in doosjes en lades: Brieven, inclusief de bijlagen die vaak bestaan uit mooie kunstkaarten, gevonden veren van tuinvogels, gedroogde tuinbloempjes, of interessante knipsels, artikelen uit tijdschriften en kranten. Vaak met de natuur als onderwerp, waarbij de vogel regelmatig een onontbeerlijke plek inneemt. In die gevallen 'Vogelpost'. Ook zonder inspanning en inbreng van een postduif. Een gedeelde liefde.
Het opgebouwde brievenarchief zou inmiddels tot een lijvige briefroman kunnen leiden, ware het niet dat de zender, engel M. geen fictief personage is. Ze bestaat, is me dierbaar en verstaat de Kunst van het Woord. Haar talent. Ik lees haar graag!
Leuk weetje:
"In de renaissance was de brief een belangrijke kunstvorm. In Nederland zijn de brieven van P.C. Hooft, in het bijzonder die aan Maria Tesselschade, een specimen van hoogontwikkelde briefkunst (ed. Van Tricht, 3 dln., 1976-1979). Maar ook nu nog wordt de brief als kunstvorm geschreven. In Op weg naar het einde (1963) en Nader tot U (1966) maakte G.K. van het Reve opnieuw gebruik van deze literaire vorm."
De brief als literaire vorm heeft ook altijd mijn interesse gekend. Idd, de brieven van Gerard van het Reve, maar ook die van Vincent Van Gogh, of de getekende brieven van Peter Vos (zo maar een greep uit het schrijversaanbod) smaken mij als een glas 'Screaming Eagle' (Cabernet Sauvignon 1992).
Ik houd van de brief. Het persoonlijke (innerlijke) leven van de schrijver krijgt dikwijls zo oprecht plek in de brief. De brief met de kunst van het woord geeft zo'n mooi inzicht in gedachten en gevoelens van het leven van de schrijver. Laten we de brief weer in ere herstellen. Het ontvangen, het in rust lezen en verwerken van het gedeelde, het voelen van de hand-hart-energie, het bekijken van de uitdossing, allemaal aspecten die van de handgeschreven brief iets bijzonders maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten