Zoals afgesproken met mezelf: Vandaag op pad voor een betere versie 'Grote Barmsijs'. Natuurlijk spreek ik thuis dan ook de wens uit op mijn strooptocht ook die Goudvink als extraatje een keer van dichtbij te mogen zien. Ik zie namelijk van alles, maak van alles mee, maar die Goudvink wil zich maar niet laten zien in het zonlicht.
Dikwijls blijkt maar weer hoeveel kosmische grappen er voor de mens klaarliggen op de plank, want vandaag komt niet mijn wenslijst-vogel de Goudvind in beeld, maar dient de Kneu zich aan!
Gisteren verwees ik notabene nog naar de Kneu in verband met het leren onderscheiden van de Grote en Kleine Barmsijs (zie blog 'Aan de veren herkent men de vogel').
Alsof ik vijf jaar 'Hogeschool Vogelspotten' in minder dan de helft van de tijd moet doorlopen. Soms is de hoeveelheid door te spitten en onthouden stof me gewoon te veel. Denk ik dat ik de kennis omtrent het verenkleed van een bepaald type vogel inclusief zang, roep, alarmroep, verschil vrouw en man, nestgedrag en leefomgeving degelijk beheers en dan blijkt pijnlijk genoeg het totaal tegenovergestelde.
Vanmiddag was daar nog zo'n moment, toen zich in het wild recht voor mijn lens een vogeltje aanbood, dat me enorm bekend voorkwam. Zo'n inner circle friend, zeg maar. Schokkend genoeg kon ik de vriend in de context van dat moment gewoon niet plaatsen. Het kan je ook wel eens overkomen als je in de stad loopt, een bekend gezicht ziet, maar de naam van de persoon die erbij hoort en de tijd waaruit je hem of haar kent niet meer paraat hebt. Hoe diep je ook graaft. Een 'Oh Dinges geval'. Waar ken ik jou nou toch ook al weer van? E.e.a. kan soms leiden tot gênante situaties.
Mijn ogen bleven geplakt aan het grijs, het spitse snaveltje en het kleine sierlijke voorkomen. De vogelnaam die erbij hoorde wilde zich maar niet laten horen in mijn hoofd. Ik tastte volledig in het duister, maar wist dat ik de vogel toch echt ergens van kende. Bleek het bij thuiskomst tot mijn schrik mijn tuinlieveling de Heggenmus te zijn geweest waarmee ik oog ik oog had gestaan. Op zo'n moment weet je dat het gewoon tijd wordt voor een vlieg-er-eens-uit-moment. Ik vind de wereld van vlinders en hommels toch echt overzichtelijker.
De Barmsijs
De Kneu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten