'Dragonfly', de Engelse benaming raakt de spijker rechter op z'n kop voor deze ruimtereiziger. Een belangstelling inboezemende vlieger. Hij landde in mijn tuin op de top van een tweeënhalf meter hoge stok die één van de zonnebloemen schraagt.
Een Helipad voor een heidelibel. Op dat pad deed de dragon zich langere tijd tegoed aan zonlicht en voorbijvliegend muggenvlees.
Een schalks, opgewekt kopje als gevolg van een gegrifte glimlach. Een enkele keer zie je ook mensen met eenzelfde olijke gezichtsuitdrukking. Niet gespeeld, wel aangeboren, zoals bij de dragon.
De fijnmazigheid in vleugels is van een schoonheid. Een filigrain als schaduw geworpen op het hout.
Tevens werd mijn aandacht getrokken - en dat kan niet missen - door de vier klompjes goud aan de randen van de vleugels. Deze back-up voor slechtere tijden, gedolven in de onmetelijke ruimte, spreekt tot mijn verbeelding. Ik tast in het duister: Vast niet bedoeld als feestconfetti.
De dragon vanaf verschillende invalshoeken, die stuk voor stuk een eigen blos aan de vlieger geven: Groen, Rood, Blauw, en Hout (van jou) voor een bruinrode heidelibel.
Groen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten