Op pad naar de Putter plek. Op zomerdagen houden ze zich daar graag samen op. Ik zie ze graag. Het verveelt me nooit. Emma uitlaten en stilzitten, observeren, een ideale combinatie. Zolang het Emma bevalt ;-)
In groepjes eten, badderen, kwetteren, kwinkeleren. In wolken af en aan vliegen. Met dat onmiskenbare putter-geluid. Van verre te herkennen. Het verenpak opvallend en knallend kleurrijk en het gedrag navenant. Het spat eraf. Vrolijke vogels, die putters. Zelfs hoog vliegend gloeit het rode gezicht tegen het wolkenblauw. En het kanariegeel van de vleugelstrepen zijn ook niet te missen.
Wat de putter nodig heeft is die rijke vegetatie met composieten (distels en paardebloemen). Van de zaden van deze planten is de putter bijna geheel afhankelijk. In de groei bestaat de maaltijd uit insecten.
De dagen worden korter, de zomer staat op punt van vertrek. De vrolijkheid van de putter lijkt wel getemperd te worden door dat slechte nieuws. Hoe zal het er straks zijn? Op de Putter plek?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten