Joost Prinsen leest Jan van Nijlen - 'Oud Salon'

Oud salon

Zes zware stoelen staan hier langs de muren
En de piano is van ebbenhout;
Aan grijzen wand landschappen met figuren
In zwarte lijsten met een streepje goud.

In zulke kamers is men altijd oud,
De zomerdagen en de winteruren
Zijn even lang, alles is sterk gebouwd
En kan, ofschoon bouwvallig, eeuwen duren.

Er staan, zooals het hoort, voor de gordijnen
Een oude cactus en een clivia,
Die één week bloeien en dan verder kwijnen.

Hier heerscht de vrede, de eeuwigheid bijna ....
In zulke kamers drinkt men oude wijnen
En denkt men rustig over 't leven na.


Jan van Nijlen (1884-1965)
uit: De dauwtrapper (1947)

Joost Prinsen leest Jan van Nijlen