En nog steeds bij een bezoek aan het veld vermoed ik de vlinder voor dit zomerseizoen nog één keer aan te zullen treffen. In aantallen sterk afnemend naarmate het aantal zonuren afneemt en de dagtemperatuur daalt.
Toch was ze er vandaag nog. In ongehavende staat nog wel. En als toegift vond ik zelfs voor het eerst haar waardplant(je). Ik had er al eerder naar gezocht, maar met het beeld voor ogen van een Viooltje van te grote afmeting.
Op de schrale, droge graslanden en akkerranden is het uiterst secuur zoeken naar het akkerviooltje of driekleurig viooltje. Piepklein, onopvallend tussen de hogere begroeiing staat het er. Nu weet ik hoe ik zoeken moet. Volgend voorjaar hoop ik de eitjes en / of rupsen te zien. Wish me Luck, Moeder van Apollo en Artemis.
Dinsdagmiddag 29 augustus 2023, Hedy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten