Het bos is er wat mij betreft in eerste plaats voor dieren en planten. De natuur mag geen schade ondervinden van menselijke activiteiten.
Vanavond tijdens mijn wandeling (ik was nog maar net op pad) beleefde ik een shockmoment tijdens het filmen van een foeragerende ree. Weg beleving van rust voor mens en dier!
Het was in beginsel hemels stil. Ik stond op ruime afstand zorgeloos, muisstil te filmen, totdat ik door mijn lens vanaf de andere kant van het bospad, op grote afstand, een hardloopster met naast zich haar loslopende hond dichterbij zag komen. De hond eerst nog braaf aan haar zijde mee-hollend. Tot het moment waarop de hond het ree waarnam, en zijn jachtsprint inzette richting het ree.
Ik vreesde het ergste en schrok zo enorm dat ik van de weeromstuit stopte met filmen en riep. Het ree ontsnapte in deze situatie. De sportster sloeg een zijpad in en vervolgde haar weg, alsof niets gebeurd was.
Dat onnadenkendheid, verruwing van gedrag, en het toenemend gebrek aan naleving van regels en gebrek aan handhaving tot wansmakelijke en pijnlijke situaties lijden - juist in de kwetsbare, mooie natuurgebieden - is mij de laatste jaren meer dan duidelijk geworden. Het stemt me somber.
In mijn meest recente pogingen mijn boosheid en frustraties daarover om te zetten in positieve zin, liep ik binnen een jaar tijd, tot tweemaal toe tegen heerszuchtig, opgetrokken muren van Gemeente en zelfs van die van een van onze grootste natuurorganisaties op.
De stress die het mij opleverde heeft me nu doen besluiten het te laten bij mijn morele plicht van waarnemen en melden. Mensen aanspreken op hun gedrag in openbare gebied is in deze tijd ook al geen makkelijke en voor de hand liggende optie meer. En dat behoeft geen uitleg.
Bij een zoekslag ontdekte ik dat het probleem van loslopende honden in het bos tot mijn grote spijt en zorg nóg omvangrijker en pijnlijker is dan ik kon vermoeden, waarvan het volgende artikel getuige.
Zorgen om loslopende honden die reeen doodbijten in de natuur: 'Dit gaat niet samen'
"Volgens de vereniging weten mensen namelijk niet goed wat hun viervoeters kunnen aanrichten. Zo raken reeën snel opgejaagd door loslopende honden. "Een ree is na een tijdje rennen doodmoe, maar een hond is een marathonloper"
En helaas is het niet het enige probleem dat zich thans voordoet in onze bossen / natuurgebieden. Daaraan zou ik nog wel wat toetsenbord-werk kunnen wijden. Waar zijn de boswachters van vroeger, zichtbaar en aanwezig in handhaving van regels en het aangaan van het gesprek met de mensen die lak hebben aan natuur en regels ?
18 juni 2023, avond
Goed dat je naar de Gemeente bent gegaan. Ik ben het zo met je eens.
BeantwoordenVerwijderen