Dit verdriet is echt zoals
een valse edelsteen echt glas kan zijn:
ik besef het wel, ik eet en leef
en er zijn erger dingen, ook voor mij,
maar toch…
ik zie de vogels, toch: ik hoor ze niet.
ik hoor de vogels, toch: zij zijn verborgen.
ik ben niet heel.
ik ben een halve zoen,
een halve streling,
ik ben niet heel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten