Mijn God en Moeder Maria, een Vink is en blijft splendide en is eigenlijk een ten onrechte, zwaar ondergewaardeerde schoonheid in het land van vogelaars gebleven. Trouweloos, gelet op de subtiele, perfect op elkaar afgestemde kleurtjes in het verenkleed. En dan te bedenken dat de naam van deze schone ook nog door de mens wordt misbruikt voor het maken van platte verwensingen. Ik bepleit de rehabilitatie van de Vink.
Niet alleen de Wielewaal verdient tientallen hysterische spotters met Swarovski telescopen aan de bosrand van een willekeurig buitengebied na een gemelde waarneming.
De Schoonheid van het gewone. De Vink. De Amsterdamse schilder Johan Buning (1893 - 1963) zou werk maken van de Vink.
Schilderen kan ik niet, maar ik kan blijven kijken naar het abrikoos op wang, hals en borst en het milde zweempje geel, zichtbaar als de zon zijn best doet. Leiblauw petje af. Mooi Vogel'ke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten