Het werd tijd. Vandaag lukte het me eindelijk om de nog geen 10 gram wegende kleine koning vast te leggen in het bos. Dat snelle scharrelen in de onderste lagen van het struikgewas dat eigen is voor de winterkoning, dat leven dichtbij en op de grond, maakt het er niet makkelijker op voor de toeschouwer.
Even maar, korter dan kort presenteerde de vogel zich aan me, met groot genoegen. Ik hoef er niet geheimzinnig over te doen, de winterkoning krijgt zonder twijfel een belangrijke plaats in mijn 'Gevederde Lievelingen Top 10'. Misschien wordt het in dringend geval bij een overschot aan genomineerden wel een gedeelde plek met de qua formaat gelijkende, maar meer kleurrijke Vuurgoudhaan.
Geestig toch, hoe verschillende personages met hun esthetische kenmerken makkelijk sympathie weten op te roepen. Dat kleine vertederende, ik ben er echt gevoelig voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten