Jesu bleibet meine Freude (J. S. Bach)
Een van de meest bekende koralen van Bach is deze BWV147.
Het is het laatste deel van de cantate “Herz und Mund und Tat und Leben”. De cantate maakte hij al in zijn tijd in Weimar, dit laatste deel schreef hij tijdens zijn loopbaan in Leipzig als kapelmeester om te voorzien in de behoefte voor 58 cantates per jaar. Bedoeld om gezongen te worden met begeleiding van trompet en violen is het bekend geworden in tal van arrangementen en uitvoeringen.
Minder bekend is dat de oorspronkelijke melodie niet van van Bach is, maar van de violist-virtuoso en componist Johann Schop, die het “Werde munter, mein Gemüthe” noemde.
Bron: https://cantiqueinaarle.nl/onewebmedia/1805%20Jesu%20bleibet%20meine%20Freude.pdf
Text: Words: Martin Jahn (c.1620–82) Jesus bleibet meine Freude, Meines Herzens Trost und Saft, Jesus wehret allem Leide, Er ist meines Lebens Kraft, Meiner Augen Lust und Sonne, Meiner Seele Schatz und Wonne; Darum laß ich Jesum nicht Aus dem Herzen und Gesicht. Translation: Jesus remains my joy, My heart’s comfort and sap. Jesus obviates all misfortune, He is my life’s strength, My eye’s delight and sun, My soul’s treasure and bliss; Therefore I will not let Jesus go From my heart and sight.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten