Elgar – Cello Concerto in E minor. Johannes Moser & Jacek Kaspszyk

0:00 Intro

1:05 Adagio — Moderato

9:25 Lento — Allegro molto

14:20 Adagio

20:01 Allegro — Moderato — Allegro, ma non-troppo — Poco piu lento — Adagio

32:18 Credits

35:17 Johann Sebastian BACH - Sarabande from Cello Suite No.1 in G major, BWV 1007

Johannes MOSER - cello

Jacek Kaspszyk - conductor

recorded at Warsaw Philharmonic June 2, 2017

Het concert bestaat uit vier delen:

1. Adagio — Moderato
2. Lento — Allegro molto
3. Adagio
4. Allegro — Moderato — Allegro, ma non troppo — Poco più lento — Adagio

Het stuk stond voor Elgar voor de angst, wanhoop en desillusie die hij voelde na het einde van de Eerste Wereldoorlog. Het werk geeft een innige kijk op de dood en de sterfelijkheid van de mens weer. De stijl van het werk is compleet verschillend van eerdere werken van Elgar.

Het concert opent met een dramatisch stuk voor de solo cello, gevolgd door een korte cadenza. De altviolen introduceren hierop het hoofdthema, dat daarna overgenomen wordt door de solo cello, die het nóg dramatischer maakt. Het orkest herhaalt weer, en de cello brengt het finale stuk naar voren. De solo cello speelt hierop een aantal prachtige pizzicato arpeggio's die wegvloeien. Een kleine cadenza volgt weer. Hierna volgt het slot, dat gelijk overgaat in het lichtere tweede deel.

Het tweede deel brengt een heel stuk meer hoop in het concert, met veel zestiende noten. Het tweede deel is een stuk vrolijker.

Het derde deel begint en eindigt met een melodie voor het gehele orkest, maar deze valt uiteen voor de solo cello. Een thema loopt door het gehele deel, wat een nostalgisch effect creëert.

Het derde deel loopt gelijk door in het vierde, waardoor een duidelijk contrast ontstaat tussen het lieflijke van het derde deel, in het meer rebelse vierde deel. Het hoofddthema van het vierde deel is statig, maar krijgt wat minder hiervan mee door het wisselen van toonsoorten. Tegen het einde van het celloconcert verlaagt het tempo in een piu lento deel alwaar een nieuw thema verschijnt. Aan het einde van het vierde deel wordt de opening van het eerste deel weer gespeeld, met wat kleine aanpassingen. Dit vloeit door in de herhaling van het hoofdthema van het vierde deel, wat het celloconcert besluit.