Ze trekken vaak op met Putters en Sijzen. Meestal te vinden bij Berken of Elzen. Door gebrek aan zaden (van de berk en fijnspar) in het hoge noorden worden ze vaak massaal onze kant op gedreven. Invasie-achtig, echte wereldreizigers zijn het.
Bij het zien van een groepje Barmsijzen is het uitnodigend om te kijken naar de verschillende soorten. De Grote Barmsijs en de Kleine Barmsijs, ze komen samen voor. Ik blijf het een uitdaging vinden om tijdens de wandeling de kleine van de grote soort te onderscheiden. Zelfs het stilstaand beeld van het computerscherm biedt mij niet echt een helpende hand heb ik gemerkt. Daarbij komt, dat de vogels zich zo actief bewegen, dat het al een kunst is ze langer dan een paar seconde in de kijker te krijgen. In die paar seconden van geluk, gebeurt er zoveel tussen mens en vogel. En dan schijnt er ook nog een Witstuitbarmsijs te bestaan. Ik durf het best toe te geven, zelfs het verschil tussen de Barmsijs en de Kneu is een dingetje voor me. Voor mij zijn het vogels van enerlei veren. Vergis je niet, vogels poseren niet en een mensenhand ligt nooit lang waterpas. Go and start on it ... !
Vandaag had ik het geluk een groep Grote Barmsijzen te spotten.
Herkenning
Grote Barmsijs
- Grijzig met lichte vleugelstreep, witter dan bij de kleine barmsijs
- Grijzer en bleker dan de kleine barmsijs
- Zwarte bef
- Onderdelen donker gestreept op lichtere ondergrond
- Voorhoofd rood
- Bij mannetjes borst rood-roze (vrouwtjes niet) in de broedperiode
- Kleed variabel per individu
De verwachtingen waren hooggespannen, maar bij thuiskomst bleken de foto's van de Barmsijs tegen te vallen: Vaag, mistig, de scherpe belijningen ontbreken. En dat terwijl het verenkleed, de verschijning van deze vogel, zo smaakvol is.
Een kleine teleurstelling dus, temeer omdat alle andere vogels wel zin toonden in het modellenwerk. Ik vermoed dat mijn opwinding parten speelde. De middag zelf wordt niet snel vergeten. Alsof God zijn gouden vinger onafgebroken in de pap had.
Als ik tijd vind, ga ik morgen nogmaals op pad voor de Barmsijs. Ik wil nog wel een poging doen voor een beter beeld. De smaakvolle vogel verdient 't. De dag zelf was er één met een gouden hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten