In de winter heb ik de Roodborsttapuit niet gezien in de wandelgebieden. Bij zachte winters willen ze nog wel eens overwinteren in ons land, dus het had gekund.
Meer gebruikelijk is dat de Roodborsttapuit vanaf september de trek maakt naar Zuidwest-Europa en Noord-Afrika om daar te overwinteren. Enorme afstanden die afgelegd worden door het sierlijke vogeltje.
Gisteren zag ik 'm voor het eerst weer in het landschap. Op grotere afstand. Ik kreeg 'm voldoende in beeld om te zien dat 't de tapuit was. Een klein vreugdesprongetje volgde.
Vandaag liet een broedpaartje zich van iets dichterbij zien. Het vrouwtje met haar ingetogen voorkomen en het mannetje met zijn duidelijk opvallender look met zwart kopje. Het doet me goed als ik ze weer zie. Het vreugdegevoel van het gastvrij mogen onthalen in eigen land, na een helse en veilig afgelegde reis op eigen vleugeltjes. Retour Nederland - Afrika op de teller rijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten