Van de standing invitation voor de Koninginnenpage werd dit jaar nog maar één keer gebruik gemaakt, maar vandaag werd ik wel tot twee maal toe, verrast door de Kleine Parelmoervlinder. Het moment waarop ook Hommel aanzit aan het banket gaf dubbel vreugde.
De Vlinder met haar vleugelkleuren en houdingen en het invallende licht spelen een fascinerend spel met elkaar. Het lijkt me gewoon onmogelijk om niet van vlinders te houden! Het fotograferen gaat voor mij gepaard met een mix van spanning (oh ... niet wegvliegen!) en verbijstering (oh ... wat een ontwerp!).
Zoveel schoonheid tegenover zoveel chaos. De vlinder als knoop in je zakdoek. Terug naar het Thuisland.
"De vleugelkleur wordt bij de meeste soorten veroorzaakt door pigmenten, maar kan daarnaast ook worden beïnvloed door de rangschikking van de schubben van de vleugel. Ook de vorm van de schub en eventuele uitsteekseltjes kan het invallende licht op een opvallende manier terugkaatsen of iriseren. Dit veroorzaakt de metaalachtige glans waaraan sommige vlinders zoals de weerschijnvlinders (onder andere geslacht Apatura) en de parelmoervlinders hun naam aan te danken hebben."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten