Oog in oog komen met De Kleine Parelmoervlinder in een biotoop, geeft een completere kijk op het gedrag van de vlinder dan de vlinder zien foerageren in een omsloten tuin op een vlinderstruik. De vlinder gedraagt zich op de bloemrijke graslanden met kale grond, akkerranden met lage begroeiing, afgewisseld met ruigere vegetatie en zandgronden langs bosranden naar haar aard:
Vrijer, wilder, onaantastbaarder, oorspronkelijker.
Hier voelt de vlinder zich thuis. In dit leefgebied valt alles op zijn plek. Dat voel je, dat zie je.
Het fotograferen viel me in eigen tuin makkelijker. Daar kreeg ik haar wel prachtig in beeld. En daar op eigen grondgebied toonde de vlinder óók heel gul de onderkant van de achtervleugel met grote, opvallende zilverkleurige vlekken. Zo typerend voor de Kleine parelmoervlinder. In de biotoop (de vrije natuur) is ze met dat presenteren een stuk zuiniger. Een extra uitdaging dus voor mij daarvan toch iets vast te leggen.
De zuinigheid in presentatie wordt wel ruimschoots gecompenseerd door het nauwlettender kunnen volgen van haar bewegingen tussen alle rustmomenten door. In de tuin verdwijnt ze al snel uit beeld na een vlinderstruik-bezoek en de nectar maaltijd. Dat rusten op de warme grond en stenen zie je de Parelmoervlinder in de natuur echt veel doen. Het schijnt dat zelfs haar rupsen zelfs van zonnebaden houden. De eitjes worden afgezet op de de waardplant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten