Zorgenkind
Op dit moment scharrelen nog twee merel-juvenielen in de tuin. De derde is gevlogen, of heeft het niet gehaald. Vanochtend heb ik op het nippertje een aanval van een zwarte kat op de vogels in de tuin kunnen verstoren. Ook een Sperwer schatte op afstand vanaf het midden van het dak zijn kansen in. Ook die is tijdelijk ontmoedigd, door een vliegende dennenappel. Hij nam de wijk, voor zolang het duurt, want ook een Sperwer moet eten. Leven en overleven in het wild is best een ding.
Dat één van de drie mereltjes het niet gehaald heeft, is dus niet uitgesloten.
Moeder-merel komt voor het nog aanwezige tweetal met regelmaat even buurten. De jongen gedragen zich dan voor korte duur opnieuw 'afhankelijk', maar moeder is standvastig en voert niet meer.
Een van de twee jongen, vertoont zorgelijk en a-typisch gedrag. Al een paar dagen. Ze ziet er wel goed uit, maar zit veel stil op schuilplekjes en is opvallend inactiever dan haar broer of zus. Zo nu en dan zie ik haar knikkebollen van zwakte.
Ze vertrouwt me wel. Ik kan haar tot op een meter of anderhalf benaderen. In mijn relatieve nabijheid loopt ze ook uit zichzelf naar de waterbak om te drinken.
Ik weet niet wat er precies speelt. Misschien een darminfectie, want haar uitwerpselen lijken ook niet helemaal tof. Zorgen om haar zwakte dus.
Maar ja, wat kan ik doen? Ik gun haar maar rust en hoop dat ze zich op eigen kracht weet te herstellen. Ze heeft de strijd om het bestaan tot nu gered.
1 juli 2023, Regenachtige zomerdag in herfstlook
Geen opmerkingen:
Een reactie posten