woensdag 12 juni 2024

Poes en Prooi

Het leek dit jaar iets langer tijd te vragen dan voorgaande jaren. De komst van merel-moeders en vaders die hun juvenielen escorteren in de tuin op zoek naar voedsel voor een snelle groei. Gisteren dacht ik nog, het is mogelijk te druk geworden in de tuin: Grote aantallen vogels die van de voedertafel komen eten, incidentele scheervluchten van Sperwers en bovenal de regelmatig en ongewenste bezoeken van huiskatten uit de buurt, die ik stelselmatig probeer te ontmoedigen in hun vrijpostigheid.

Als kind was ik dol op katten. Ze sliepen als kitten in mijn lange, dikke haar. Ze lieten zich al spinnend aankleden in babykleertjes en rondrijden in de poppenwandel-wagen. Poekie, Bommel, ik hield intens van ze. Nu roept het zien van een kat op de rand van de muur gefocust op een vogel in de leilindes boosheid op. Niet per se gericht op de kat die zijn instinct volgt, maar meer op de baasjes die hun kat niet binnenshuis houden of binnen de begrenzing van hun eigen tuin. Speciaal voor deze killers op rooftocht neem ik uit het bos dennenappels mee, waarmee ik ze als het moet bekogel. Altijd mis, maar ze slaan er wel van op de vlucht. Voor even maar, want een kat is een kat die tijgerend wel weer een weg vindt naar zijn prooi. 

Het gebeurt regelmatig dat ik restanten van een vermoorde vogel moet opruimen. Met pijn in het hart, omdat ik zie en invoel hoeveel moeilijker de kans op overleven voor vogels in de natuur wordt. De oorzaak hiervan kan onder meer gevonden worden in de beweging waarbij meer mensen hun met struiken en bomen beplante tuin inruilen voor de volledig onderhoudsvriendelijke terrastuin. Het aantal schuilplekken en voedselbronnen voor vogels neemt als gevolg daarvan in rap tempo af. Waar kunnen de vogels hun jongen nu nog in rust grootbrengen? Waar kunnen de juvenielen - doddig, schlemielig en nog totaal onervaren - in redelijke veiligheid hun vaardigheden aanleren? Het houdt mij steeds meer bezig, maar tegenover mijn zorg, lijkt een massa van onverschilligheid te groeien. 

Al zouden de katten-eigenaren maar blijk van mededogen tonen, in beginsel in het broedseizoen. Dat zou al een mooie eerste stap zijn ter voorkoming van onnodig veel vogelleed. 

Zodra mensen een kind krijgen, staat opeens het hele leven in het teken van het kind. En begrijpelijk. Alle inspanningen zijn erop gericht dat kind gezond, veilig en liefdevol naar de volwassenheid te loodsen. Angsten worden in de ogen gekeken. Tranen worden gedroogd als het kind een gevaarlijke situatie heeft overleefd in het bestaan. Alles omdat de stroom van zorg en liefde ons daartoe aanzet. Een oerbehoefte in de mens, waaraan met alle levenskracht gehoor wordt gegeven. Een levenswerk.

Voor vogelmoeders en vaders is het niet veel anders. De zorg voor de juvenielen is voelbaar en zichtbaar. Let er maar eens op. Kijk er maar eens naar. Vertederend, zo'n onnozel vogel'ke dat nog alles moet leren, aan de zijde van de ouder. Laten we ze nou een handje helpen ... 

Vanochtend liet het eerste merel-jong zich in mijn tuin zien onder begeleiding van pa en ma. Na het dapper badderen, volgde het poetsen. Alles nog buitengewoon inspannend, want daarna moest gerust worden in het zand. Een kort moment, maar alle beetjes helpen. Zorgwekkend vond ik dat vorige jaren een ouderpaar met gemak drie jongen in aantal meebracht. Broertjes en zusjes. Nu heeft klaarblijkelijk maar één jong het weten te redden uit het nest. En dit jong heeft nog een weg te gaan, voordat de staart een volwassen lengte heeft, waarbij het pas echt op eigen benen kan staan en gaan.

Bij het zien van zoveel argeloze kwetsbaarheid zou ik bij voorkeur het jong de hele dag willen beschermen tegen de komst van onuitgenodigde katten, maar dat is niet haalbaar. Let us not only cross our fingers but work together as much as we can! "Houd de kat!" Voorkom leed. 

Ik stel voor dat Rijksoverheid zorgt voor een landelijke verspreiding onder 8 miljoen huishoudens in Nederland van een flyer waarin wordt gewezen op het belang van het binnenhouden van de huiskat tijdens het broedseizoen van vogels. De landelijke verspreiding van deze flyer mag wat mij betreft ook gepaard gaan met een brede campagne op radio en tv. Over the top? Niet wat mij betreft en ik denk te spreken namens duizenden volwassen vogels. Laten we de koppen bij elkaar en vooral niet in het zand steken. 















12 juni 2024, Hedy 


Standpunt Vogelbescherming:

https://www.vogelbescherming.nl/over-ons/standpunten/standpunt-huisdieren-en-wilde-vogels 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten